|
|
||||
|
|
|
||
|
|
||||
Έκθεση Ζωγραφικής της ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΟΥ 16/02/2005 – 05/03/2005Exhibition of Paintings by the PARASKOS FAMILY 16/02/2005 – 05/03/2005«Οικογενειακός Κύκλος» είναι ο τίτλος της έκθεσης που φιλοξένησε η γκαλερύ Κυπριακή Γωνιά στη Λάρνακα από 16/02/2005 - 05/03/2005. Εγκαίνια έγιναν την Τετάρτη 16 Φεβρουαρίου 2005 στις 7.30 μ.μ. από τον Κο. Κίκη Ν. Λαζαρίδη και Κο Νίκο Κόσιη Συμμετείχαν οι καλλιτέχνες Μαίρη Παράσκου, Μάρκαρετ Παράσκου, Στάνλεϊ Παράσκος και Στας Παράσκος, ο ίδιος αναφέρει γι’ αυτή την έκθεση. «Πριν πολλά χρόνια το επάγγελμα του καλλιτέχνη στη Κύπρο δεν είχε εκτίμηση. Δεν μπορούσες, για παράδειγμα, να πείσεις κάποιο τραπεζίτη να σου κάνει δάνειο σαν ζωγράφος. Ο μακαρίτης ο Κάνθος, όταν ήταν νέος, δεν έλεγε πως ήταν ζωγράφος και ο Διαμαντής έλεγε πως ήταν καθηγητής. Στην Αγγλία πριν τη δεκαετία του 1960, λίγες οικογένειες έστελλαν τα παιδιά τους σε κολέγιο τέχνης. Οι συνθήκες έχουν αλλάξει τώρα. Η τέχνη, σαν επάγγελμα, απόκτησε αξιοπρέπεια και μερικοί Κύπριοι καλλιτέχνες απολαμβάνουν φήμη μυθικών ηρώων. Οι μεσαίες τάξεις της Κύπρου κολυμπούν στο χρήμα και δεν τους νοιάζει αν τα παιδιά τους δεν βγάζουν το ψωμί τους από την τέχνη. Τους στέλλουν να σπουδάσουν τέχνη και περηφανεύονται για την ιδιότητά τους σαν καλλιτέχνες. Στην αλλαγή του κλίματος ίσως να συνέτεινε και ο υπερβολικός υλισμός της καταναλωτικής κοινωνίας μέσα στην οποία ζούμε. Οι μορφωμένοι Κύπριοι αισθάνονται την ανάγκη για πνευματική ζωή. Στην οικογένειά μου, και την οικογένεια της Αγγλίδας γυναίκας μου, δεν υπήρχαν καλλιτεχνικές φιλοδοξίες. Ανακάλυψα πρώτος εγώ την τέχνη όταν μετανάστευσα στην Αγγλία το 1949 και γνώρισα μια ομάδα καλλιτεχνών και διανοουμένων, των οποίων η επίδραση άλλαξε τη ζωή μου. Με το χρόνο, από απλός εργάτης εστιατορίου, έγινα καλλιτέχνης και καθηγητής Πανεπιστημίου. Ο ενθουσιασμός μου για την τέχνη αγκάλιασε και άλλα μέλη της οικογένειας. Ο γιος μου Στάνλεϊ Παράσκος σπούδασε ζωγραφική στο Canterbury College of Art και η κόρη μου Μάρκαρετ Παράσκου σπούδασε στο Brighton College of Art. Η γυναίκα μου, Μαίρη Παράσκου έγινε αυτοδίδακτος ζωγράφος. (ο γιος μου Μιχαήλ Παράσκος είναι ιστορικός, συνγραφέας και κριτικός τέχνης στην Αγγλία) Γράφοντας γ’ αυτή την οικογενειακή έκθεση ζωγραφικής αισθάνομαι σαν να πλέω σε επικίνδυνα νερά. Από τη μια υπάρχει κίνδυνος, από απροσεξία, να πατρονάρω κάποιο, από την άλλη ο κίνδυνος να κριτικάρω πιο αυστηρά από όσο πρέπει. Και στις δύο περιπτώσεις υπάρχει κίνδυνος να μπω σε μπελάδες. Γι’ αυτό αφήνω τα έργα να πουν την δική τους ιστορία. Η καλύτερη επιλογή υπό τις περιστάσεις».
ΕΚΘΕΣΗ «ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΣ ΚΥΚΛΟΣ» ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΓΩΝΙΑ ΛΑΡΝΑΚΑΣ 16/02/2005 – 5/03/2005 Στη Κύπρο σήμερα η τέχνη, σαν επάγγελμα, απόκτησε αξιοπρέπεια. Σε μερικές οικογένειες υπάρχουν δύο και τρία μέλη που απασχολούνται με τη τέχνη επαγγελματικά. Κοινές εκθέσεις ζωγραφικής και γλυπτικής, όπως η έκθεση από τέσσερα μέλη της οικογένειας Παράσκου στη γκαλερί Κυπριακή Γωνιά είναι σπάνιες. Μια ενδιαφέρουσα πτυχή της έκθεσης αυτής είναι ο τρόπος που ένας καλλιτέχνης επηρεάζει τη δουλειά κάποιου άλλου, που εργάζεται στον ίδιο χώρο. Σε μερικές περιπτώσεις υπάρχει αρμονική συνεργασία και ευεργετική αλληλοέμπνευση, σε άλλες περιπτώσεις οι αντιδράσεις είναι ανταγωνιστικές και οδηγούν σε αντίθετες κατευθύνσεις. Η Μαίρη Παράσκου είναι η μητέρα της οικογένειας. Αυτοδίδακτος ζωγράφος, αφήνει το ένστικτο να την καθοδηγήσει σε χώρους προσωπικών οραμάτων. Ακολουθεί πατροπαράδοτους τρόπους έκφρασης, ζωηρά χρώματα και επίπεδες επιφάνειες. Τα θέματα της περιλαμβάνουν σκηνές από την κοινωνική ζωή και την Ελληνική Μυθολογία. Η επεξεργασία είναι απλή, όπως και τα αποτελέσματα των προσπαθειών της. Ξεκινά από μια ιδέα, την προωθεί προς ολοκλήρωση και την εγκαταλείπει για να καταπιαστεί με άλλο θέμα. Συμμετέχει με τρία έργα της. Η προσέγγιση της Μάρκαρετ Παράσκου είναι διαφορετική και ανήκει σε μια πιο ρομαντική παράδοση δια της οποίας εκφράζονται προσωπικά αισθήματα για κάποιο θέμα. Σπούδασε ζωγραφική στο Πολυτεχνείο του Μπράϊντον, στην Αγγλία. Σειρές έργων της καταπιάνονται με θέματα αγάπης. Η έκφραση είναι λυρική και έντονη. Συμμετέχει με πέντε έργα. Ο Στάνλεϊ Παράσκος σπούδασε ζωγραφική στο Κάντερπουρι και εξέθεσε έργα του στην Αγγλία και την Κύπρο. Σε αντίθεση με άλλα μέλη της οικογένειας δημιουργεί αφηρημένη τέχνη. Στη δουλειά του δεν υπάρχει ψευδαίσθηση τρισδιάστατου χώρου, ούτε ρεαλιστικοί όγκοι αλλά σε μερικά έργα υπάρχει νύξη τοπίου και νεκρής φύσης. Συμμετέχει με 10 έργα υδατογραφίας. Ο Στας Παράσκος δίδαξε ζωγραφική σε Πανεπιστημιακό επίπεδο για τριάντα χρόνια στην Αγγλία. Τώρα είναι διευθυντής του Κολλεγίου Τέχνης στη Λέμπα Πάφου. Η ακαδημαϊκή ζωή δεν φαίνεται να επηρέασε τον τρόπο που εργάζεται. Προτιμά την απλότητα και ευθύτητα της λαϊκής έκφρασης από τις διανοητικές αναζητήσεις άλλων ακαδημαϊκών καλλιτεχνών. Η έμπνευσή του είναι βασισμένη στη τέχνη πρωτόγονων πολιτισμών. Συμμετέχει με 24 έργα λάδι σε καμβά, 2 έργα μεικτής τεχνικής (γλυπτά) και ένα έργο γλυπτό με σίδερο. Exhibition of Paintings by the PARASKOS FAMILY 16/02/2005 – 05/03/2005“Family Circle” is the title of the exhibition hosted by the gallery Kypriaki Gonnia at Larnaca from 16/02/2005 – 05/03/2005. The exhibition opened by Mr. Kikis N. Lazarides and Mr Nikos Kosis on Wednesday 16 th February 2005 at 7.30 p.m. Stass Paraskos writes: “A few years back art was not considered a respectable profession. You couldn’t presnade a bank manager to give you a loan if you were a painter or a sculptor. The late Mr Kanthos, as a young man in Famagusta, was embarrassed to say he was an artist and Diamantis, in early days, used to describe himself as a teacher. In England, prior to 1960s, very few middle class families sent their children to colleges of art. The situation is different today. Art has become a respectable profession and some Cypriot artists have achieved wealth and fame of mythical heroes. The middle classes of Cyprus, swimming in money, are not worried if their children can mke a living in art or not. They sent them to study art and are proud of their status as artists. To some extent this change in attitudes is due to the excessinve materialism in Cypriot society. Educated Cypriots feel the need for spiritual life. My family and the family of my wife had no artistic ambitions. I discovered art when I emigrated to England in 1949 and met a number of artists and intellectuals who transformed my life. Through their influence I changed from a labourer to an artist and a university lecturer. My enthusiasm for art spread to other members of the family. My son Stanley Paraskos stydied painting at the Canterbury college of Art and my daughter Margaret Paraskos studied at Brighton College of Art. My wife Winifred Mary Paraskos has also become a self-taught painter. Another son, Michael Paraskos, is a writer art critic and art historian in England. Writing about this family exhibition is like sailing through dangerous straights. On one side is the danger that I might patronise somebody and on the other I might criticise too hard. Either of these options may land me in trouble and for this reason I let the paintings tell their own story. They always do”. |
||||
|
© Gallery Kypriaki Gonia |
||||
